Caprivi

23/07/2015 Rundu
Na 4 dagen wild zoeken, is het nu tijd om Etosha te verlaten. Zoals gebruikelijk weer opgestaan bij zonsopgang, inpakken en vertrekken. Dit lukt inmiddels binnen het half uur.
Richting uitgang nog een paar giraffes gezien. Bij de gate nog een controle van onze permit, controle van de bagage/koelkast of we geen vlees bij ons hebben en ontsmetting van de wielen en schoenen (ivm mond- en klauwzeer). Vanaf nu hebben we de rest van de dag alleen maar asfalt wegen. Een unicum, gezien de afgelopen periode. Kunnen wel lekker opschieten.
Hebben nu ook gezien hoe de strepen op de weg gemaakt worden: een machine die de strepen trekt wordt vergezeld door een man of 10. Enkele hebben een vlag in hun handen waar ze mee aan geven welke rijrichting mag rijden en welke even moet stoppen (2 baansweg, 2 rijrichtingen)...en dat doen ze al rennende! De hele groep rent met de machine mee en dat kilometers lang!
Het landschap begint steeds groener te worden, het zuiden had nauwelijks tot geen begroeiing. Hier staan allemaal struiken en kleine bomen. In Tsumeb wilden we tanken. Hier werd duidelijk dat het advies om in Namibië je tank niet leeg te rijden, een goed advies is. De eerste pomp waar we kwamen, had geen elektriciteit...tanken gaat dan ook niet lukken. Volgende pomp gelukkig wel en daar getankt en de banden weer op spanning gebracht voor al het asfalt de komende paar dagen. Uitgebreid boodschappen gedaan, is een redelijk grote plaats. Voorraad ingeslagen voor de komende week, koelkast/vriezer is weer vol.
Na een stuk naar het noorden gereden te zijn, komen we weer bij een controle post. Dit is de zgn Red Line. Hieronder is het vee redelijk gecontroleerd en loopt vooral op enorme veehouderijen rond, er boven loopt alles los rond en zijn er geen hekken meer langs de wegen.
Wat direct opmerkelijk is, is dat hier allemaal kleine 'dorpjes' langs de weg liggen, groepen hutjes binnen een omheining van stokken. Je ziet hier ook meer mensen langs de weg lopen. Duidelijk een meer bewoond gebied.
In Rundu getankt en wat gegeten en de laatste 20 km naar onze lodge gereden. Deze ligt een stuk van de weg, aan de rivier. Overkant van de rivier is Angola. We hebben 2 huisjes naast elkaar, muren zijn voor een groot gedeelte open, alleen gevuld met gaas. Het is hier duidelijk warmer dan in het zuiden en meer muggen. Die laatste hebben we tot op heden niet gezien (logisch als er ook nauwelijks water is), maar hier zitten ze wel...en ze zijn enorm groot! Maar niet erg last van gehad, bedden lagen onder een klamboe. In het restaurant gegeten en weer op tijd gaan slapen.

24/07/2015 Caprivi
Uitgeslapen tot 6:30! Prima ontbijt en het internet doet het zowaar. Mail binnengehaald en de verslagen op waarbenjij gezet. Om 7:30 vertrokken richting de Caprivi strook. Nog steeds op een asfalt weg. De borden 'overstekende koeien' staan er niet voor niets, je moet blijven opletten of er niet opeens een kudde koeien oversteekt, een ezel op de weg staat of een stel geiten opeens te voorschijn komt. Het landschap bestaat nog steeds uit gras/struiken/kleine bomen. Is hier wel duidelijk winter, veel bladeren in herfstkleuren.
Bij de grens van de Caprivi Reserve weer een slagboom. Tot onvrede van de politie agent waren we iets te ver doorgereden..er stond een stopstreep op de weg en daar waren we een meter overheen gereden. Moesten de auto eerst naar achteren zetten en hij vond het nodig om aan te geven dat hij ons hier eigenlijk een hele hoge boete voor moest geven. Gelukkig heeft hij dat niet gedaan. Duidelijk iemand die een uniform aanheeft en dan gelijk wil laten zien dat hij wel heel belangrijk en machtig is.
Vlak na de controle post om het Reserve weer uit te rijden, zien we onze eerste hippo's. Een moeder met een jong op 100 meter van de weg.
Vlak voor onze bestemming komen we nog bij een klein plaatsje: Kongola. Hier wederom getankt en wilden ook even geld pinnen. De benzinepompen zijn in dit land de centrale plaats, naast brandstof kan je er ook meestal boodschappen doen en geld pinnen. Terwijl de brandstof ALTIJD cash betaald moet worden. Tanken ging hier goed...geld pinnen niet. De automaat was leeg en dit was de enige binnen 100km. Dan maar hopen dat we in de camping/lodge met creditcard kunnen betalen.
Tegen 12:00 in Camp Kwando aangekomen, tenminste dat dachten we, blijkt dat Caprivi een uur tijdsverschil heeft met de rest van Namibie, was dus al 13:00 uur. Een eenvoudige camping op een prachtlocatie aan de rivier de Kwando. Rest van de dag lekker gelezen aan de oever van de rivier, naast de bordjes ' watch out crocodiles'...


25/07/2015
Besloten om vanmorgen niets te gaan doen, deze keer echt kunnen uitslapen. De camping staat tussen allemaal fruitbomen, staan met name veel passievruchten. Bij ons zijn dat struiken, hier complete bomen. De vruchten, zo groot als tennisballen, kan je overal oprapen. En ze zijn heerlijk!
Gedurende de dag lekker gelezen, rond 16:00 gaan we op pad. We gaan met een boot de Kwando rivier op, met een gids. De rivier is ook de grens met Botswana. Hij gaf nog de tip om bij problemen altijd naar de rechteroever te gaan, naar Namibie. De Botswaanse grenswachten zijn niet echt gediend van onverwachte/ongeplande grensoverschrijdingen. Er zitten hier erg veel vogels, waar de gids goed over kon vertellen. Daarnaast gelukkig ook de hippo's gezien, want daar ging het om. Een moeder met jong op de kant en later nog 5 in het water. Hij vertelde dat er ook veel olifanten zitten, maar niet gezien. Totdat we terug zijn bij de lodge...staan ze aan de overkant van onze kampeer plek.
's Avonds was het weer braai tijd. Kampvuur gemaakt en een steak klaargemaakt van 1,5kg(!). Ook ons meegebrachte Italiaanse espresso apparaatje gebruiken we hier dagelijks, werkt prima als je deze direct in het kampvuur zet.

26/07/2015
Ook vandaag beginnen we lekker relaxed. Uitslapen, ontbijten met pannekoeken (kunnen hier geen brood halen), lezen, koffie drinken en om 14:00 startklaar voor onze game drive.
Met een ranger in een open 4WD naar het Muduma National Park, vlakbij de lodge.
Het is al snel duidelijk dat het maar goed is dat we niet zelf zijn gaan rijden, in dit NP zijn de wegen niet bepaald goed en is de 4WD hard nodig. Zou eigenlijk wel met onze eigen auto moeten kunnen, maar ik heb geen ervaring met zelf rijden in deze omstandigheden. Dit is wel ze handig en je hebt er een goede gids bij die de weg weet en ook nog goed kan vertellen. Wat we later nog hard nodig zullen hebben.
Het eerste stuk zien we nog weinig beesten, vooral vogels (ook heel mooi). Maar uiteindelijk wil,je toch de grote beesten zien. En dat is gelukt...zeeeeer veel olifanten gezien. De laatste 50 iets te dicht bij...links en rechts van de weg, op de weg, in de rivier. Waren niet helemaal blij met ons. Klapperende oren en getrompetter...zit je niet echt lekker in de auto terwijl overal om je heen van die grote beesten staan met van die enorme slagtanden. De grootste maakt al bewegingen richting de auto, onze gids brult terug en dan draait de olifant weer om. We gaan hier voorbij, staan er wederom olifanten op de weg die wederom agressief gedrag richting de auto tonen. De gids geeft weer een brul en ook deze draaien weer om, nu snel gas geven en er voorbij. Dit was toch wel even spannend, zeker omdat de gids zelf duidelijk hier ook niet blij mee was.
We hebben onze BIgFive van deze vakantie ook volgemaakt. We hebben hier ook buffels gezien. Onderstaande lijstje zijn we tegengekomen:
Olifanten (heel veel)
Kuddu
Impala (andere dan in Etosha, heel veel)
Roan antilope
Bavianen
Buffel
Wrattenzwijn
Visarend
Veel vogels
Terug op de camping snel de braai aangestoken met nog een extra kampvuur om warm te worden. Als de zon weg is, koelt het altijd al snel af, zeker als je in een open auto zit. Hadden het vuur nodig om even wat op te warmen. Is uiteindelijk ook een erg koude nacht geworden, 's morgens bij het opstaan was het nog maar 4 graden. Ongeveer 25 graden lager dan overdag.