Hsipaw

29 juli - Hsipow
Onze chauffeur en gids stonden weer op tijd klaar. De route gaat naar Hsipow, de afstand valt mee...duurt alleen wel bijna 6 uur. Er wordt/kan hier niet echt doorgereden worden. Een afstand van zo'n 50 km in een uur is net haalbaar. Het blijft een hele aparte er ervaring om hier in een auto te zitten: stuur zit rechts, maar ze rijden ook rechts. Oorzaak is een besluit van de regering in de jaren '70 om rechts te gaan rijden, reden is vooral dat dit anders is dan de Britten en de rest van ZO Azië. En dat is gelijk ook het probleem, merendeel van de auto's moet uit de omringende landen komen, waar ze allemaal links rijden en het stuur rechts hebben zitten. Hier mogen beide varianten gebruikt worden, maar in bijna alle gevallen zit het stuur rechts. Maar je wil natuurlijk wel slalommend door het verkeer, zoveel mogelijk inhalen. En hier wordt dit rol van de gids nu duidelijk, in de auto is hij niet alleen een gids voor ons, maar vooral voor de chauffeur. Hij kan vanuit de bijrijders stoel wel langs de voorliggende auto kijken, de chauffeur zelf niet. Hij moet dan ook aangeven wanneer we kunnen inhalen.
Onderweg een paar tussenstops bij een bloemenmarkt (eigenlijk een soort groothandel, handelaren komen in bulk bloemen kopen), een markt, theetuin en meerdere mooie uitzichtpunten. Lunch onderweg in een lokaal restaurant. Nog wel in de enige file van Myanmar gestaan..ze waren een spoorwegovergang aan het aanpassen. Om hier rustig te werken, wordt de weg gewoon afgezet en iedereen moet maar wachten tot we weer verder mogen. Dat was na ongeveer een uur wachten.
Hsipow is een groter dorp dan we verwacht hadden. We slapen in Mr Charles Hotel & Guesthouse, prima plek. Niet luxe, maar veel keus is hier niet. Dit hotel staat bekend om zijn trekkings in de omgeving. Maar dat staat voor morgen op het programma. Vanmiddag nog zelf een stuk gelopen, kaartje meegekregen van het hotel en aan de hand daarvan een eind gelopen. Nog een klooster tegengekomen, helemaal van teakhout en wat vervallen stupa's ( noemen ze Little Bagan). In een tuin even wat gedronken, daarna terug gelopen. In het hotel even wat onduidelijkheid over de trekking voor morgen, maar na een telefoontje snel opgelost.

30 juli
M heeft vannacht liggen spoken, iets van het eten van gisteren was toch niet helemaal goed gevallen...iets teveel uitgeprobeerd...Gelukkig hebben de anderen er geen last van.
Om 8:30 staat de gids klaar, we gaan een halve dag lopen. Langs Shan dorpjes, tempels, kloosters, rijstvelden etc. Niet moeilijk lopen, via smalle paadjes en over de dijkjes van de rijstvelden. Leuk om te zien, niet heel spectaculair.
Wat mij wel opvalt is dat dit land veel verder is dan ik verwacht had. Het regiem...daar hebben we het nu maar even niet over. Veel gidsen praten er wel over en dan vooral negatief, maar dat was te verwachten. Economisch heeft het land niet stilgestaan, overal zie je bedrijvigheid, kleine workshops die iets produceren tot grote bedrijven die door heel Myanmar handelen. Veel vrachtauto's, meestal van die hele kleine, bestaande uit een cabine met aan de voorkant een soort tractormotor in de openlucht. Heel apart voertuig, blijkt chinese import te zijn. Net als de overige auto's, tractoren, vrachtauto's, machines, brommers etc. Als je het vergelijkt met Laos (mag eigenlijk niet), dan zijn ze hier een heel eind verder dan daar. In Laos was eigenlijk geen vrachtverkeer of productie. Alles was zelfvoorzienend in de eigen regio. Hier zie je veel handel binnen het land, maar ook import/export, vooral met China.