01/08/2013 Siphandon

01/8/2013 Siphandon
Wat een mooi hotel hebben we vannacht, een enorme kamer direct aan de Mekong. Jammer genoeg was het vanmorgen bewolkt, zodat de zonsopgang niet te zien was. Volgend jaar is het hotel nog mooier: ze zijn bezig een enorm groot zwembad te bouwen, direct aan het water. Nu was er alleen een klein zwembad.
Het ontbijt was eveneens erg goed. Deze keer geen buffet, maar werden we keurig aan tafel bediend: stokbrood, pannenkoeken, fruit, gebakken en gekookte eieren, jam, koffie, thee en sinaasappelsap.
Hierna in een bootje gestapt, we gaan weer de Mekong op. Nu door de 4000-eilanden archipel. Dit is eigenlijk een delta gebied van de Mekong, alleen deze ligt midden in het land ipv aan de kust. Dit deel van de rivier is ongeveer 14 km breed, met overal eilanden. Slechts 33 hiervan zijn bewoond, de overige worden gebruikt voor vee of landbouw (vooral rijst) of zijn te klein om er iets mee te doen. We varen nu tussen de eilanden door richting zuiden, naar Don Khon. We waren er al na een uur varen ipv 1,5 uur. Dit komt doordat de Mekong nu erg hoog staat en er hierdoor een zeer sterke stroming staat. Hierdoor een stuk sneller gevaren dan verwacht.
We zitten hier in Sala Don Khon hotel, een floating hotel. Onze kamers waren nog niet klaar, maar geen probleem. Tassen neergezet en met onze gids mee het eiland op. We gaan fietsen. Ook hier weer kan je overal fietsen huren, net als in de andere plaatsen waar we geweest zijn. Prijzen zijn overal hetzelfde, kost €1,- per dag per fiets.
Op de fiets de route van de oude spoorlijn gevolgd. Dit is de enige spoorlijn in Laos, al is hij niet meer in gebruik. Deze is eind 19e eeuw door de fransen aangelegd voor het transport van goederen (teakhout, rubber etc) van Laos richting Cambodja en Vietnam. Probleem was nl dat het niet via de Mekong mogelijk was. Op de grens van Laos met Cambodja, aan de zuidkant van Don Khon, ligt een grote waterval/stroomversnelling. Deze is zodanig groot en heftig, dat er geen scheepvaart overheen mogelijk is. De fransen zochten nu naar mogelijkheden om toch transport mogelijk te maken. Don Khon ligt midden tussen de waterval, zowel links als rechts van het eiland. Hierdoor ligt de zuidpunt van dit eiland voorbij de waterval, bij de grens van Cambodja en de noordkant voorbij de waterval aan de kant van Laos. Zodoende hebben de fransen een pier gemaakt aan de beide kanten van het eiland en een smalbaan spoorlijn er tussen. Deze is tot de 2e wereld oorlog in gebruik gebleven, echter nu is er weinig van over gebleven. De route is er nog, de restanten van de pieren en er staan nog 2 locomotieven op het eiland. Stukken rails worden nu vooral als bouwmateriaal en als hekken gebruikt. Met de fiets hebben we de hele route gereden.
Op het meest zuidelijk punt zijn we gestopt. Hier begint het volgende avontuur. We gaan illegaal de grens met Cambodja over....
In de Mekong leeft de zeer ernstig bedreigde Irrawaddy dolfijn, een blauwgrijze zoetwaterdolfijn van maximaal 2,5 meter lang. Deze zitten nu vooral in het grensgebied met Cambodja en deze willen we graag zien. Wij dus weer in een bootje gestapt, in de veronderstelling dat we op de Mekong blijven om de dolfijn te zoeken. Blijkt dat we naar de overkant varen en aan land gaan...en dat is Cambodja. Daar worden aan de waterkant een paar stoelen naast elkaar neergezet, met zicht naar de rivier. Hier moeten we op gaan zitten en er wordt duidelijk gemaakt dat we naar de rivier moeten kijken. Blijkt dat de dolfijnen hier direct voor de kust blijven zitten, vlak voor de plek waar wij op de stoelen zitten. En we hebben er dan ook een heleboel gezien....of heel vaak dezelfde. Van te voren had ik eigenlijk niet verwacht dat we ze zouden zien,aangezien ze zeer zeldzaam zijn. In Laos leven er in totaal maar een stuk of 60. Met z'n vieren een hele tijd naar de rivier zitten turen om de dolfijnen te zoeken, daarna weer in de boot gestapt. Weer terug naar Laos. Daar weer op de fiets gestapt en nu richting de waterval fietsen, deze zorgt er dus voor dat er geen scheepvaart tussen Laos en Cambodja mogelijk is. Als je er bent, begrijp je ook waarom. Het is een enorm lang stuk met stroomversnellingen en een hoogte verschil van zo'n 20 meter. Een grote kolkende massa. Aan de andere kant van het eiland moet nog zo'n waterval zijn. Op de terugweg opeens een harde knal. Een klapband.. maar dit wordt alweer snel opgelost, de gids belt met de verhuur en die komen met een zijspan even een nieuwe fiets brengen. Na dit korte oponthoud weer verder gefietst. Volgende stop is een restaurant om te lunchen.
Vlakbij stond nog een van de oude locomotieven, hier even gekeken en daarna verder gefietst. Nu naar het buureiland Don Det. We waren net op het uiterste puntje van het eiland aangekomen en wilden net wat gaan drinken, toen het begon te regenen. Prima timing!
Op de terugweg had Thijs nog even probleem met zijn fiets: ketting eraf. Maar ook dat was weer snel opgelost. De hotelkamers waren inmiddels klaar. Het zijn zeer mooie drijvende kamers, met een openslaande deuren en een balkon aan de Mekong. Tevens een dakterras bovenop de kamer en een zwembad voor de deur...en daar bedoel ik dan een echt zwembad mee en niet de Mekong.