Nat tot op het bot
Door: Petra
18 Augustus 2011 | Vietnam, Hanoi
Vandaag een dagje op de scooter.
Vanochtend om 8:30 uur onze scooters opgehaald aan de overkant van het resort. Ongelofelijk hoe dit gaat. Je gaat naar het bureautje en krijgt de scooter met wat uitleg over hoe je moet starten, remmen, richting aanwijzer, niet te vergeten de toeter en waar de benzine in moet, zo mee. We hoefden niets achter te laten geen naam of wat dan ook.
Ok, wij op weg naar de witte duinen (voor mij de eerste keer op een scooter, dus best wel even spannend hoe dit zou gaan) Thijs bij Martijn achterop en Stijn bij mij.
De duinen liggen op 25 kilometer afstand van ons resort dus prima te doen. Er is maar een weg dus we kunnen niet de verkeerde afslag nemen en niet verdwalen. Na ruim een uur rijden kwamen we bij de duinen aan, prachtig om te zien zeker met het meer ervoor vol met lotus bloemen.
Scooter parkeren er staat een mannetje die jouw wijst waar je je scooter neer mag zetten (er staat er verder geen een) en daar betaal je dan 5000 dong (1.60 euro voor per scooter) maar er wordt wel goed op je scooter gepast.
Uiteraard slaat hier de commercie ook al toe en kan je met een quad over de duinen scheuren. Even getwijfeld of we dit wel zouden doen, maar toch besloten het te doen. Erg leuk met z'n tweeën op een quad en gaan met die banaan. Zo hard mogelijk de duinen op en er een groot feest van maken. De jongens vonden het geweldig. Na twintig minuten was onze tijd om en moesten we terug, nog even lekker wat gedronken en weer op naar onze scooter om verder te gaan.
Verder was er in de omgeving niet veel te doen, behalve mooie uitzichten en wat kleine dorpjes.
Hier lagen allemaal pinda's te drogen deze verbouwen ze hier. De vraag is hoe dit hier kan groeien in dit dorre duin gebied. Blijkbaar hebben deze doppinda's niet zoveel voedingsstoffen nodig.
Doorgereden naar een klein havenstadje Phan Ri leuk om door te rijden. Hier lagen allemaal visjes te drogen, deze worden waarschijnlijk voor de vissaus gebruikt . Deze omgeving is beroemd om zijn vissaus jaarlijks wordt hier ongeveer 17 miljoen liter van deze cognackleurige saus geproduceerd. Na een beetje rondgereden te hebben op zoek naar een restaurant toch maar besloten terug te rijden naar Mui Ne .
Ondertussen begon het in de verte al aardig donker te worden en er zat een flinke bui aan te komen, met een beetje geluk zouden we het nog droog houden. Maar helaas de eerst echte moeson bui ging sneller als dat wij gingen, zodat we tot op het bot zijn nat geregend. Echt alles maar dan ook alles was nat. Schoenen, sokken, onderbroek, echt alles was nat geen draadje meer droog. Zelfs het geld dat we in de riem hadden zitten was nat, het voordeel van het Vietnameese geld is dat het van plastic is en dus weer makkelijk droogt. Helaas heeft de camera het ook niet overleeft en doet nu niets meer. Zoals Martijn zegt 'helemaal dood'. Gelukkig hebben we nog de kleine camera bij ons en kunnen we daar nog foto's mee maken.
We hebben besloten om morgen nog een dagje de scooter te huren en richting Phan Tiet te rijden en gelijk de bus terug na Ho Chi Min te gaan regelen, want helaas, er komt een einde aan deze geweldige reis in Vietnam. Gelukkig hebben we nog een paar dagen te gaan voordat we terug moeten.
Met de jongens gaat het heel goed zijn heel lief voor elkaar en kunnen zich prima met elkaar vermaken. Komen zo af en toe Nederlandse kindjes tegen waar ze dan wel mee spelen, maar vinden het ook prima als dit niet het geval is. Verder kaarten en lezen we veel en gaan we redelijk op tijd slapen. Alle in drukken en het klimaat zorgt ervoor dat we aan het einde van de dag behoorlijk moe zijn en het helemaal niet erg vinden om op tijd naar bed te gaan. Moet ik er wel bij zeggen dat het leven hier 's ochtends vroeg begint en dat de Vietnamezen zelf ook op tijd gaan eten . Geen zwaar nachtleven voor ons in Vietnam .
-
18 Augustus 2011 - 19:51
Irma:
We zijn weer thuis. Geweldig om jullie reisverslagen te lezen Zijn iedere keer weer benieuwd. Petra op de scooter. Leuk he. Mooie foto s zijn het geworden. Hopelijk is de camera niet kapot. In ieder geval hebben we dan de foto s nog van (waar ben je nu)
Liefs van Irma. -
18 Augustus 2011 - 21:22
Wim:
Zonet veertien dagen verslagen van jullie gelezen. Prachtig allemaal en wat een variatie. Goed dat jullie dat allemaal per dag bijhouden, want later kun je het niet meer reproduceren.
Gisteren zijn wij thuisgekomen. Ik heb een mooie bergtour gemaakt. Dezelfde route die Martijn met Peter heeft gelopen. Na twee dagen moest Margreet en nog twee mensen afhaken. Het bleek voor hen toch te heftig. Met z'n zessen doorgelopen. Dat ging heel goed. De eerste twee dagen veel regen, daarna prima wandelweer. In de Bremerhut werden we 's morgens wakker met een pak sneeuw van 6 cm. Dus moesten we via het dal naar de volgende hut. Kwa tijd en kwa inspanning hetzelfde als bovenlangs: totaal ruim 8 loopuren. De laatste dag probeerden we de Habicht (3200 m) te beklimmen. Alleen Jan haalde dat. Ik bleef met twee dames op 2800 m wachten tot Jan, anderhalf uur later, terugkwam. In het dal terug heb ik met Irma een mooie wandeling langs waterval en rivier gemaakt. De zaterdag hebben we met z'n allen een mooie tocht gemaakt. Zondag vertrokken richting noorden. We hebben de hele romantische strasse gereden: van Mittenwald tot Wurzburg. Drie keer ergens overnacht in prachtige plaatjes. Ook in leuke restaurantjes op het terras heerlijk gegeten. Woensdag van Wurzburg via Mainz (kathedraal) en Xanten (kathedraal) naar huis gereden. In Woudenberg chinees gegeten en om 20.00 uur waren we thuis.
Vanmorgen werd ik gebeld of ik kwam helpen bij het verder bouwen van de buil (meelzeefmachine). Vanmiddag had ik dienst op de molen.
Irma gaat morgen naar Giethoorn op tuinenbezoek. Ik ga dan proberen het gras te maaien ......
Veel plezier de laatste dagen. Groeten,
Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley