Van Perth naar Broom

20/7/2018
Het eerste deel van de reis is begonnen. Eerst een week werken in Melbourne en dan door naar Perth voor de start van de vakantie.
Het begin is al goed: voor het eerste deel van de reis naar Dubai heb ik een upgrade naar de business class gekregen! Enorme plekken, ontvangst met champagne, wijn&cocktail kaart en een aparte bar waar je wat kan halen wanneer je wil. Inclusief goede malt whiskey. Hier kan ik best aan wennen.
Overstap in Dubai en een voorspoedige vlucht naar Melbourne. Tegen 5:30 lokale tijd (inmiddels de 22e) aangekomen, 8 uur tijdverschil met Nederland en bijna 12000km.

Om 7:00 was ik in het hotel, maar kon de kamer nog niet in (wat ik eigenlijk ook wel verwacht had). Nu maar op zoek naar een kop koffie en een ontbijt. Dat is hier niet echt een probleem. Daarna een paar uur door de stad gelopen, meer dan 12 km gelopen. Blijkt dat het hotel vlakbij een groot stadion ligt l, laat daar vanmiddag ook een wedstrijd zijn. AFL, australia football. Kaartje gekocht en snel op Wikipedia de regels maar eens doorgenomen. Weertje tenminste waar je naar aan het kijken bent. Carlton (laatste) tegen Hawthorn (midden) Is een groot familie evenement. Hele gezinnen zijn aanwezig, van kleinkinderen tot en met grootouders. Van afstand heeft het spel weinig regels, maar die zijn er echt wel. Naast mij zit iemand die af en toe nog wat extra uitleg geeft.

21/7/2018-27/07/2018
Werken

27/07/2018
Avondvlucht naar Perth. Ik kom ongeveer 2 uur eerder aan dan Petra en de jongens. Alleen komen ze aan in een andere terminal... daarom toch maar eerst naar het hotel. Alvast inchecken en dan terug naar de juiste terminal. Vlucht was een half uur eerder, maar nog een uur nodig voor bagage en alle controles. Uiteindelijk om een uur of 2 in het hotel. Bedtijd!

28/09/2018
Om 10:00 moesten we de kamer uit en maar goed dat we de wekker gezet hadden. Met de taxi naar Britz om onze auto op te halen.
Papieren waren snel geregeld, incl toestemming voor de Gibb River Road.
Nu de auto bekijken. Was een bekende wagen (landcruiser), vrij nieuw (28000 km), maar de bagage ruimte is nogal beperkt. Was de ‘korte’ uitvoering. Even improviseren. Gelukkig hadden we de nieuwe duffelbags bij ons, waterdicht, die kunnen dus op het dak. Alleen even spanbanden regelen. Uitleg die we krijgen is heel beperkt. Zit een tablet (met databundel) in de auto met navigatie en instructie filmpjes. Als we willen weten hoe de tent etc werkt, moeten we maar het filmpje bekijken.
Spullen inladen en op zoek naar een supermarkt. Voorraad inslaan.
Daarna richting Cerventes (200km) gereden. Op zoek naar de eerste kangaroo. Die zagen we vrij snel...alleen deze waren plat. Overal langs de weg zie je ze liggen. Nieuwe doel is nu een levende kangaroo vinden.
In Cerventes een mooie camping gevonden, vlak aan het strand. Nu voor de eerste keer onze tent opzetten. Bijna hetzelfde als degene in Kenia/Uganda, alleen deze heeft een extra tent onder de slaapcabine. Deze gaat tot de grond en heeft ook 2 slaapplaatsen. Even puzzelen, maar uiteindelijk staat allen binnen een kwartier. Onze buren (Duitsers)hadden een vergelijkbaar systeem bij zich...dat duurde wat langer. We zijn ze maar gaan helpen, want ze hadden totaal geen idee hoe het werkte en waren compleet verkeerd bezig. Ondertussen had Petra een heerlijke maaltijd gemaakt: biefstuk & salade.

29/07/2018
Opgestaan toen het licht werd. Spullen inpakken en richting de Pinaccles. Een futuristisch landschap, met rechtopstaande limestone rotspunten. Heel apart. Je kan er met de auto tussendoor rijden (onze eerste off road track). Daarna verder richting noorden. Al snel is het eerste doel. van vandaag bereikt: levende Kangaroos. Een heleboel. Daarnaast ook nog emoes gezien (soort kleine struisvogel). Afstanden zijn groot, wegen zijn goed. We rijden richting Kalbarri National Park. Onderweg gestopt bij de een Pink Lake, een meer met bubblegum roze water. Geen vervuiling, maar een bepaald soort alg die deze vreemde kleur veroorzaakt. We hadden een camping gepland vlakbij de ingang van het NP. Locatie klopte, alleen bij de weg aangekomen, bleek dat we deze nog 50 km moesten volgen om bij de camping te komen. Onderweg kwamen we langs een paar mooie uitzicht punten in het park. Kleine stukje een zijweg in en dan nog een stukje lopen. Fenomenaal uitzicht over de Gorge, met in de diepte de rivier. De camping bleek vlak aan de kust te liggen, precies aan de andere kant van het National Park.
In de schemering komen opeens overal Kangaroos vandaan. Op het voetbalveld naast de camping zaten er een stuk of 10. Net als de konijnen bij ons, alleen wat groter.

30/07/2018
Na het inpakken., eerst even koffie halen. Aan de overkant stonden wat mensen verzameld. Bleek dat daar elke ochtend de wilde pelikanen gevoederd worden. Grappig om te zien. Daarna weer de auto in, naar het National Park. Een stukje rijden en dan lopen naar een magnifiek uitzichtpunt: Natures Window.
Hierna weer de auto in, we rijden een paar uur richting noorden. Landschap is vrij plat, met lage begroeiing. Maar daartussen is het een grote zee van gele bloemen. Prachtig gezicht. Alleen even gestopt voor de lunch bij een Roadhouse. Volgende stop is Hamelin Pool. Plaats is eigenlijk alleen een campingsite/roadhouse, maar hier zijn de ‘stromalites’. Een World Heritage Area, een stuk kust met soort stenen in het water. Dit zijn echter ééncellige organismen, de eerste levensvorm op aarde 3500 miljoen jaar geleden. Deze vormen soort rots pilaren in het water. Het is dat je weet (gelezen) wat het is...
Maar we hebben het tenminste gezien.
Nog een tussenstop bij Shell Beach (strand bestaande uit alleen maar witte schelpen, laag van 10m dik), tanken en boodschappen gedaan in Denham en dan Dior naar François Perón National Park. Bij de de ingang een envelop invullen met onze gegevens en hoe lang we willen blijven en toegangs/camping kosten in de envelop doen. Na een kort stukje rijden komen we bij de ‘tire pressure location’. De route de we gaan rijden is 4wd only. Hier de bandenspanning laten zakken tot 20psi ivm het mulle zand, auto in de 4wd en rijden maar. Een smalle weg, met mul zand in rijden, ruim 10 km richting Big Lagoon. Een mooie lagune in het NP, met een campsite zonder faciliteiten. Hier een mooie plek gevonden met uitzicht op het water.

31/07/2018
We hebben besloten om de spullen toch maar in te pakken i.p.v. hier nog een nacht te blijven. We rijden naar Monkey Mia, bekend om z’n dolfijnen. Idee is om daar te blijven, is maar een uurtje rijden. Daar aangekomen worden we er niet heel blij van, lijkt op een groot parkeerterrein. Gaan we dus niet doen. Dan maar een stukje verder rijden.
Landschap is heel plat, met lage begroeiing. Tussendoor heel veel bloemen, hele vlaktes met gele, witte of lila bloemen. Heel fraai.
Onderweg gestopt bij de Quobba Blowholes gestopt. Een stuk rots kust waar de golven via zgn blowholes naar boven spuiten. Beetje het effect van een geiser. Water dat meters hoog spuit. Afgeleid door dit schitterende gezicht, vergeten we bijna naar de oceaan te kijken: daar komen vlak langs de kust meerdere walvissen voorbij. Machtig gezicht.
Hierna nog maar een kleine 10 km een gravel weg afrijden naar Quobba Station. En camping bij een boerderij, aan het strand. Weinig faciliteiten, maar daar gaat het ook niet om. Gaat op de plek en die is prachtig. Verder hebben we alles bij ons.

01/08/2018
Vanmorgen wakker geworden door de wind. Leek wel of de tent weggeblazen werd. Voor de zekerheid even buiten gekeken of alles nog vast zat. Maar zag er gelukkig goed uit. Alles klappert echter enorm, daardoor lijkt het veel erger dan het werkelijk is.
Spullen ingepakt en richting Coral Bay. De route was niet heel spectaculair. Vrij plat landschap, met dezelfde struiken en bloemen als de afgelopen 500 km. Onderweg een klein beetje regen gehad.
Rond 12:00 aangekomen in Coral Bay. Is eigenlijk amper een plaats, maar een straat met een paar campings en winkels. Maar wel direct aan het strand en het Ningaloo Rif. Een koraalrif direct voor de kust. Vanaf het strand kan je er heen zwemmen...wat we dan ook gedaan hebben.

02/08/2018
De nacht is erg onrustig geweest, wind op stormsterkte. De tent staat stevig, maakt alleen enorm veel lawaai. Rond 3:00 eindelijk rustig.
We hebben er een rustige dag van gemaakt, lekker lezen en ‘s middags nog even snorkelen. Temperatuur is lekker, overdag rond de 22 graden. ‘s Avonds koelt het wel aardig af. Gelukkig kunnen we ook binnen zitten, is toch wat comfortabeler.

03/08/2018
Met het eerste licht opgestaan, samen met de vogels. We hebben een lange reisadvies voor de boeg, ruim 600 km naar Karijini NP.
De wegen zijn kaarsrecht door het savanne landschap, met regelmatig een waarschuwing bord ‘flooding’. Nu amper voor te stellen dat deze wegen onder water kunnen staan.
Je komt wel regelmatig verkeer tegen, maar alles is vakantieverkeer: allemaal grote terreinwagens, met daktent of een grote outdoor caravan er achter. Af en toe een ‘normale’ camper. Het enige andere verkeer bestaat uit enorme vrachtauto’s.
Fraaie route met wisselende landschappen. Komen steeds meer in de heuvels. Flink stuk over een gravelroad, tussen de ijzermijnen door.
Aangekomen in Tom Price (plaatsnaam, geen persoon). Nog zo’n 100km te gaan. Laatste tank mogelijkheid voor het National Park. Tijdens het tanken valt het mij op dat het rechterachterwiel wat zacht er uit ziet. Even nakijken. Zit nog maar 18 psi in !!! (I.p.v. 50). Band loopt langzaam leeg. Weer opgepompt en gelukkig zijn we in een mijnbouw stadje. Dus ook een tire repair aanwezig! Gelijk laten repareren. Moment van een lekke band had niet beter kunnen uitkomen. Alle faciliteiten aanwezig om het te laten maken en niet nodig om zelf de band te wisselen.
Daarna nog een klein stukje naar Karijini NP. Hele mooie campsite, in een savanne gebied (hoog gras, wat struiken en af en toe een boom). Minimale faciliteiten en kost de hoofdprijs, maar je hebt dan wel een subliem mooie plek. Nog een klein stukje gelopen naar de Joffre Gorge.
‘s Avonds een spelletje 30seconds en de planning voor morgen maken. Nog een tijdje buiten naar de sterren zitten kijken, samen met een heerlijk glas whiskey.

04/08/2018
Wederom met het eerste licht opgestaan. Het NP staat bekend om z’n gorges. Eentje hebben we gisteren al gezien, nu naar de volgende. Zoals alles hier, eerst een stuk met de auto. Het is dichtbij, maar nog altijd 15km verderop. Landschap is heuvelachtig, met diep ingesleten ravijnen (gorges). Alles staat goed aangegeven, inclusief de moeilijkheidsgraad van de route naar de Gorge. Eerst naar de Weano Gorge, stuk naar beneden en door de Gorge gelopen tot we niet meer verder konden door het water. Weinig trek om door het water te gaan, diep en heeeeeel koud. Daarna naar Hancock Gorge, volgens de info een level 5 moeilijkheidsgraad, inclusief een afdaling via een stalen ladder aan de rotswand. Maar dan wel op z’n Australisch: goed aangegeven, ladder met leuningen (meer een steile trap). Maat wel de moeite waard: de Gorge is prachtig. Ook hier gelopen tot we door het water niet verder komen.
Als laatste naar een uitkijkpunt gereden: vanaf hier kan je 4 gorges samen zien komen. Indrukwekkend om te zien.
Hierna weer in de auto en weer op pad. Onderweg te merken dat we in een mijnbouwgebied zitten, we komen heel veel truck trains tegen. Vrachtwagens met 4 aanhangers, meer dan 60 meter lang!
Bij 80 Mile beach een mooie camping aan het strand gevonden.

05/08/2018
Een dagje relaxen. Prachtig weer. Het strand is hier enorm breed. Zelfs bij vloed een paar honderd meter en bij eb komen daar nog honderden meters bij. Hagelwit en 180 km lang, zonder hotels of andere strandtenten. Men komt hier vooral om vanaf het strand te vissen. En dat wordt dan ook volop gedaan en er wordt veel gevangen. Zwemmen wordt afgeraden vanwege haaien en verdwaalde salties. En haaien zitten er genoeg, zoals we bij de vissers kunnen zien. Ze worden regelmatig gevangen.